Dat ik dit seizoen geen moestuin heb zit me toch een beetje dwars. Ik mis het wroeten in de aarde en de voldoening die je krijgt als je na eindeloos kloten een mand vol lekkere groenten mee naar huis neemt. Maar ja, hoogzwanger als ik ben gaat het gewoon niet. Punt. Uit. Leg je d’r nou eens bij neer, Chantal!
Okeeeeee. Zucht. (en nog meer gezucht)
Dan maar tuinieren op de vierkante meter rond m’n huis. Ik hoop dat ik nog vóór de verhuizing (over zeven weken) zelfgeperste Chardonnay kan drinken van de druif op de binnenplaats. Wat denk jij?
Ook had ik vorige week op de markt stokrozen gekocht die ik tegen de gevel van het huis wilde planten. Het huis is verkocht en eigenlijk wil ik er geen geld meer in steken, maar wat er nu stond kon ècht niet meer. Vergane heide:
Nou, vandaag had ik dan eindelijk genoeg energie om even die stokrozen in de grond te gooien. Hoop dat jullie mooi worden, stokroosjes!
Tot mijn zeer grote verbazing opperde mijn verkering vandaag om te gaan kijken bij de Boskoopse Plantendag in de zogenoemde Sortimentstuin in Boskoop. Eerst dacht ik dattie een grapje maakte, maar nee. Een uur later stonden we tussen honderden babyboomers in Boskoop.
M’n dochter (3) werd door een stel vrijwilligers meteen richting een kraam gedirigeerd waar ze zaadbommen mocht maken. In een emmer werden bloemenzaden gemengd met aarde en kunstmest, daarna mocht ze er balletjes van draaien. Die kregen we mee in een zakje, met de opdracht om ze ergens neer te gooien waar wel wat wilde bloemen mochten groeien van ons. (samenzweerderige fluistertoon:) Ik heb ze bij de buurman in het perk gegooid. Niet doorvertellen!
Verder keek ze ademloos naar een bijenkast achter plexiglas en kochten we honing van de Boskoopse bijtjes. En ik was door die Sortimentstuin aan het struinen op zoek naar ideetjes voor de nieuwe voor- en achtertuin. Dat valt daar in Boskoop verdorie nog niet mee want er staan zo’n 2 miljard soorten planten te roepen om aandacht. De ene heester nog hysterischer gekleurd dan de ander:
Een beetje de Sugar Lee Hoopers van het plantenrijk, deze azalea’s. Of rhododendrons. Of hoe je ze ook moet noemen. Knalgeel, Hup Holland Hup-oranje, smerig roze en Prince-paars… je kunt het behoorlijk bont maken.
Dit vond ik ook wel een lollig boompje:
Ja toch? De bloemetjes komen recht uit de stam zetten, in plaats van uit een trosje met wat bladeren, zoals bij de meeste bomen.
Kanshebber voor de nieuwe tuin dus! Ook vond ik dit een geinig idee qua haag:
Een haag van seringen! Sorry, maar ik werd er een beetje opgewonden van. Verder zag ik nog dit leuke struikje vol kleur:
Het handige van die Sortimentstuin is wel dat ook alle kwekers bij de planten vermeld staan. Tegen de tijd dat we daadwerkelijk de nieuwe tuin gaan inrichten zal ik zeker die arme mensen gaan lastigvallen. Ik gok namelijk dat we daar meer keus hebben en goedkoper uit zijn dan bij het tuincentrum.
Intussen begon mijn dochter zich stierlijk te vervelen. Terecht. Die moest afgeleid worden. Tegenwoordig wil ze graag foto’s maken van alles, dus dat mocht dan even. Hieronder dus het fotografisch verslag van mijn driejarig kind. Trots!
Tot later.
Geef een reactie